Sayfalar

14 Ocak 2010 Perşembe

Eşyanın değeri-1 (Tufan Ateş)

".... Allahım bana öyle bir imkan ver ki bu isteklerim bir bir gerçek olsun" diye dua etmiştim küçük bir çocukken.


30 yıl sonra: .... İşte bu deftere 30 yıl boyunca birşeyler yazdım. Başlarda Büyükannem bazı sorular sorardı ve cevabımı defterime yazmamı isterdi. Sonraları yazmaya alıştım ve aklıma ne gelirse karaladım. Şimdi hayal meyal hatırlıyorum bu defteri bulduğum anı. Köydeki evimizde çatı katındaki el yapımı tahta sandıktan çıktı. Ağır naftalin kokuları arasında, metal sacdan yapılmış çatının rüzgar aldığında çıkardığı uğultular eşliğinde, korkarak kurcalamıştım sandığı. O zamanlar karanlıktan korkardım. Şimdi ise insanların karanlık yanlarından. Büyükannemin eski eşyalarını kurcalamak oyun gibi gelirdi bana. Yurtdışından getirdikleri mutfak saati, gençliğinde iplik eğirmek için kullandığı tahtadan yapılma garip alet, öküz boynuzunda yapılmış bir tarak ... ilginç gelirdi. Benim için yeni keşiflerdi her biri. Kimbilir ne anılar işlenmiştir her birine, kimbilir bu eşyaları kullanırken neler düşünmüştü, hangi duyguları döküldü gözyaşlarından. Cihan harbi sırasında bir genci sevmiş, çok sonraları anlattı bana, ona harbden dönderse kendi elleriyle ördüğü çorapları verecekmiş. Anlatırken öyle duygulanırdı ki hep merak ederdim o meşhur çorapları. Ölmeden önce bir kere göstermişti. Özenle yapılmış tahta bir kutunun içine özene bezene yapılarak konmuş bir çift yün çorap. Kutunun hikayesini de anlattı arkasından. Onu da sevdiği o adam meşe ağacından yapmış. Kutunun üstündeki oymalara bakılırsa o gizemli adamın eli tahta işlerine bayağı yatkınmış . Hep derdi; "ilerde, büyüdüğünde köydeki eve gelirsen bulabilirsin bu kutuyu" diye. Benim için saklıyacakmış. Haylaz bir düşünce ama bu kutuyu bulabilmek için tam 15 yıl bekledim. Deli doluluğunun yanında çok kültürlü bir hanımefendiydi Büyükannem. Zamanında Fransa'da eğitim görmüş sonrasında ilginç bir şekilde Basra Körfezi yakınlarında küçük bir kasabaya yerleşmiş, ardından Anadolu'nun en ücra köylerinden birisine bu köye gelmiş ve büyükbabamla evlenmiş. Umarım birdahaki gelişimde bulurum...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder